اثر ضد انقباضی عصاره آبی الکلی برگ شیرین بیان بر انقباضات ایلئوم موش صحرایی

چکیده: زمینه و هدف: شیرین بیان (glycyrrhiza glabra) گیاهی است که مطالعات فراوانی در مورد خواص و ترکیبات ریزوم آن انجام شده ولی خواص برگ شیرین بیان کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف این تحقیق تعیین اثر عصاره آبی الکلی برگ شیرین بیان بر انقباضات ایلئوم موش صحرایی می باشد. روش بررسی: در یک مطالعه تجربی، بخش انتهایی ایلئوم موش صحرایی نر نژاد ویستار تحت یک گرم کشش توسط 60 میلی مول (mm) کلرور پتاسیم و یا 10 میکرومول (μm) کارباکول منقبض و اثر غلظت های تجمعی عصاره آبی الکلی برگ شیرین بیان (625% تا 5/0 میلی گرم در میلی لیتر) بر انقباضات ایجاد شده مورد بررسی قرار گرفت. قطعات جدید ایلئوم به ترتیب در پروپرانولول (μm1)، نالوکسون (μm1)، مهار کننده نیتریک اکساید سینتاز (l-name،μm100)، گلی بن کلامید (μm10) و تترا اتیل آمونیوم (mm1) به صورت جداگانه اینکوبه و انقباض بافت و عملکرد ضد انقباضی عصاره ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و دو طرفه و آزمون تعقیبی lsd تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: غلظت های تجمعی عصاره، انقباضات ناشی از کلرورپتاسیم و کارباکول را بصورت وابسته به غلظت کاهش داد (001/0p<). اینکوبه کردن بافت با پروپرانولول، نالوکسون، l-name و تترا اتیل آمونیوم تاثیر ضد انقباضی عصاره را کاهش ندادند. ولی گلی بن کلامید سبب کاهش اثر ضد انقباضی عصاره (mg/ml 125/0) گردید. در محلول تایرود فاقد کلسیم با پتاسیم بالا (mm 60)، غلظت های تجمعی کلرورکلسیم (5/0 تا mm 8) ایلئوم را منقبض کرد و عصاره (0156/0 تا mg/ml 0625/0) این انقباضات را کاهش داد (001/0p<). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق به نظر می رسد عصاره آبی الکلی برگ شیرین بیان بدون دخالت رسپتورهای بتا آدرنرژیک، اوپیوئیدی و نیتریک اکساید سینتاز سبب مهار انقباض ایلئوم گردید. بخش عمده این اثر مهاری با دخالت کانال های کلسیمی و احتمالاً بخشی کوچکی از آن نتیجه فعال شدن کانال های پتاسیمی وابسته به atp باشد.